Koninklijke distantie is een trainingsonderdeel dat ik regelmatig inzet in gesprekken met dames en heren van met name de zwarte brigade.

Enthousiaste brigade

Vaak zijn dat de dames en heren die het meest enthousiast in contact gaan met de gasten. En omdat gastvrij zijn bij mij ook gelijk staat aan een gast zich veilig laten voelen, gun ik die enthousiaste brigade dat beetje extra. In dit geval door juist een stap terug te doen. Die stap terug kan op verschillende manieren.

Blijven plakken

Een bekend fenomeen is het blijven ‘plakken’ bij een tafel. Gasten willen graag genieten van hun verblijf, vinden een praatje leuk, maar om nou het hele levensverhaal te horen van de bediening gaat wat ver. Of wat vindt u van deze. Aan de bar van een restaurant raak ik in gesprek met een andere gast, wat uitmondde in het uitwisselen van onze visitekaartjes. Terug gekomen aan tafel laat ik het kaartje zien aan mijn tafelgenoot. Iemand van de zwarte brigade loopt aan onze tafel voorbij en zegt: “Oh, je hebt Paul gesproken. Leuk. Dat is een goede vriend van mij.”

Een redelijk impertinente opmerking en al helemaal als je in een sterrenrestaurant werkt.

Steeds weer een ander ‘feestje’

Want ook sommige restaurants op sterrenniveau slaan mijns inziens door in een vrijelijke omgang met de gasten. Op zich hou ik wel van een relaxte sfeer en mocht ik toch wat ‘klassieker’ uit willen eten, dan kies ik het restaurant daarop uit. Maar nu bepaalde sterrenrestaurants hebben besloten om de personeels-dresscode jeans en sneakers te laten zijn, lijkt ook meteen de benadering naar de gasten anders te worden. Wat ik leuk vind aan een enthousiaste brigade is het feestje dat ze met je willen vieren. En iedere tafel vraagt weer om een ander ‘feestje’.

Als je dat echt doorkrijgt, dan heb je een streepje voor. Dat je tevens kunt gebruiken als dat denkbeeldige streepje waar je achterblijft bij de benadering van je gasten.

Met gastvrije groet,
Robert Bosma