Ik loop met mijn zoon over straat en hij wordt links en rechts begroet. Soms met een hartelijk hallo, soms met een vriendelijk knikje.

Contact maken als tweede natuur

Een andere keer loop ik met mijn dochter over straat. Ook zij wordt vriendelijk gedag gezegd. Op straat. In een winkel. Beiden werken in een restaurant als bijbaan naast hun studie. Mijn zoon is tevens gediplomeerd barista. Allebei worden ze door gasten op handen gedragen door hun professionele manier van gastvrij zijn. Het zijn slimme kids, ze pikken informatie snel op, vinden het leuk om veel te leren over bijvoorbeeld wijnen, gerechten en het maken van cocktails. Contact maken met gasten lijkt haast wel hun tweede natuur.

“Jij komt altijd mensen tegen en daar ga je dan mee praten.”

Herkend worden

Dus komt het wel eens voor dat zij ook na werktijd herkend worden op straat of in een winkel. Ik merk aan hen dat zij het belangrijk vinden ook in die situaties de passanten gastvrij te benaderen. En dat heb ik ze niet ingefluisterd. Het was nog niet zo heel lang geleden, dat mijn kinderen niet graag met mij de stad in wilden want “Jij komt altijd mensen tegen en daar ga je dan mee praten…”

Nu is het andersom en sta ik in de schaduw van deze talentvolle en gastvrije BN’ers. Maar dan sta ik wel heel trots te zijn in de schaduw. 😉

Met gastvrije groet,
Robert Bosma