Stel u bent eigenaar van een restaurant en tijdens de feestelijke opening krijgt u en plein public een rechtse directe van de vader van een van de medewerkers. Zegt dat dan iets over de uitdeler van de klap of iets over de eigenaar?

De jonge bedrijfsleider werd met grof discriminerend taalgebruik voor alles en nog wat uitgemaakt en beschuldigd

Waar rook is…

Je bent vader en je komt op voor je zoon. Dat kun je op diverse manieren doen. Verbaal, op schrift, digitaal, via de mail of met een fysieke confrontatie. In dit verhaal deelde de vader van een medewerker aan de eigenaar van een restaurant een rechtse directe uit. Gegadigden gezellig met een glas in het hand en een eigenaar die tegen de vloer gaat. Twee gasten haalden de aanvaller en het slachtoffer uit elkaar. Gelukkig voor de eigenaar en ook voor de uitdeler van de klap. Zo werd erger voorkomen. Maar wie of wat is hier nu het werkelijke slachtoffer? De zoon? De vader? De eigenaar? Het restaurant? Want waar rook is, is meestal ook vuur.

Uitgekafferd

De medewerker in dit verhaal is een voorkomende jongeman. Binnengehaald als talentvol bedrijfsleider van het net in nieuw luister verbouwde restaurant. Twee eigenaren zwaaien er de scepter. De een, volgens zeggen, een beschaafde ingetogen ervaren horeca-man. De ander, onervaren met veel praatjes. Nu heb ik van mijn vader (oud-marinier) geleerd: mondje zoveel mogelijk dicht, goed luisteren en kijken en op het juiste moment, op de juiste manier overgaan tot actie. Ik breng zijn wijsheid steeds beter in praktijk, alleen dat mondje dicht kan ik nog wat beter toepassen, zegt mijn vrouw.

Volgens getuigen staat de praatgrage eigenaar bekend als impulsief. Dat laatste vertaalde zich in een confrontatie met de jonge bedrijfsleider, die door hem uitgekafferd werd ten overstaan van de gasten in het restaurant. Niet echt een toonbeeld van gastvrijheid en je zaken professioneel onder controle hebben, lijkt mij.

Grof taalgebruik

De jonge bedrijfsleider werd, volgens aanwezigen die avond, met grof discriminerend taalgebruik voor alles en nog wat uitgemaakt en beschuldigd van feiten, waarop je een medewerker op staande voet kan ontslaan. Naar verluid nam de medewerker het voortouw om het ‘dispuut’ buiten het zicht en gehoorveld van de gasten verder te voeren. Maar het leed was natuurlijk al geleden.

Verstoord

U kunt zich voorstellen dat de relatie werkgever-werknemer aanzienlijk verstoord was. Voor beiden was er geen weg meer terug en ontslag volgde.

Het verhaal laat zich verder raden. De jongen vertelt thuis het relaas aan zijn familie. De feestelijke opening van zijn werkplek was aanstaande en nog voordat de champagne van de kurk ging, was hij op een bizarre en nare wijze ontslagen. Zijn vader liet het er niet bij zitten…

Toen ik het verhaal hoorde van diverse kanten, was ik perplex. Hoe heb je jezelf onder controle als eigenaar? En wie is hier nu het werkelijke slachtoffer? De jonge bedrijfsleider? Die komt wel weer aan een baan. Zijn vader? Die heeft zijn gram gehaald. De eigenaar? De mede-eigenaar? Het restaurant? Aan u de wijsheid om uw visie met mij te delen.

Met gastvrije groet,
Robert Bosma