Iens kennen we van Iens Boswijk die ooit vanuit haar passie voor lekker eten begon met haar restaurantgidsen. Maar Iens is inmiddels een geld gedreven organisatie geworden en steeds minder de lieveling van restaurateurs en gasten. Hoe lang houdt dit bedrijf het nog vol?

Inmiddels voelen veel restauranteigenaren zich in een keurslijf gedwongen waar zij niet uit durven te stappen.

New York

Toen Iens Boswijk jaren geleden voor de eerste keer de Big Apple bezocht vond zij op haar hotelkamer ‘The little Red Book’. Een handige gids met daarin nagenoeg alle restaurants op Manhattan, voorzien van korte gastrecensies: ‘Great steakhouse, we’ll surely come back’. ‘What do you mean pizza’s? These are wagon wheels!” ‘This is Italy in Little Italy.’ Het aantal dollartekens gaf de prijsklasse aan van de betreffende restaurants.

De recensies alleen al waren een feest om te lezen. Tegelijk had Iens haar Eureka-moment, want dit hadden wij nog niet in Nederland.

Iens gidsen

Zo begon Iens in Nederland aan de opzet van haar gids met betaalbare en betrouwbare restaurants. De eerste Iens in boekvorm was geboren. Er zouden er nog vele volgen. Totdat internet zijn intrede deed.

Internet

Een mega-stap voor zo’n klein instituut. Want Iens mocht met recht toen al een instituut genoemd worden. Veel gasten vonden immers de weg naar hun restaurants via de handige rode Iens-gidsjes.

Online moest Iens nog wel even haar plek vinden. Want hoe maak je een website net zo aaibaar als zo’n vriendelijke gids? Het is haar gelukt, met behulp van externe investeerders. De volgende stap was om de website interactief te maken. Gasten konden hun restaurantervaringen nu online direct kwijt.

Lichte aardschok

Bij het interactief maken van de Iens-website veroorzaakte zij een lichte aardschok in restaurantland. Want nu werden restaurants online de hemel in geprezen of de grond in geboord. Gasten gingen inmiddels steeds meer online hun restaurantkeuze bepalen, op basis van de recensies. Een beetje restaurateur hield naarstig zijn score bij op Iens. Want stond zijn restaurant er nog goed voor?

SeatMe en TripAdvisor

Iens was geen winstmaker. In ieder geval nog niet. De reserveringswebsite SeatMe, zag haar kans schoon om door middel van een overname het nuttige en het winstgevende aan elkaar te koppelen. Iens had een veel grotere naambekendheid dan SeatMe en de reserverings-tool van SeatMe zou geld opleveren. Naast recensies lezen en restaurantkeuzes maken kon de gast nu ook direct reserveren bij Iens. De gast bepaalt en de restaurateur betaalt.

Inmiddels voelen veel restauranteigenaren zich in een keurslijf gedwongen waar zij niet uit durven te stappen. Want zonder Iens ben je niets, lijkt het wel. De AH-restaurantacties zijn daar een treffend voorbeeld van. Doe je niet mee, dan gaan gasten met hun gespaarde zegeltjes naar de buurman.

De grote klap werd gemaakt toen de internationale hotel en restaurant zoekwebsite TripAdvisor het bedrijf Iens/SeatMe overnam. Iens is nu een wereldspeler geworden in Nederland. Restaurants met veel buitenlandse gasten hebben voordeel bij deze overname. Als ze het goed doen.

Nieuwe initiatieven

Veel restaurateurs willen weg onder het juk van dit conglomeraat. Ze voelen zich te afhankelijk en de abonnements- en reserveringskosten rijzen de pan uit. Kosten die bijna niet meer door te berekenen zijn aan de gast.

Onlangs stond groot in Het Parool de aankondiging dat Koninklijk Horeca Nederland met BookDinners komt, een reserveringssite waar de restaurateur zelf de regie heeft over gastgegevens en marketingacties, wordt gemeld. De maandelijkse abonnementskosten (de enige kosten) worden laag gehouden: circa € 15 per maand.

Een ander nieuw initiatief is Formitable, ontwikkeld door de oprichters van Pocketmenu, die websites voor restaurants opzet, host en ontwikkeld.

Tot zIens?

Stapt u straks over op een van de nieuwe initiatieven? Gaat u ze bekijken? Uitproberen? Of kijkt u nog even de kat uit de boom. Of zegt u straks dag Iens, tot…

Met gastvrije groet,

Robert Bosma